ZIELONY OWIES
Zielony owies (Avena L.) do parzenia herbaty jest przygotowywany z niedojrzałego, zielonego owsa, które zbiera się przed pełnym kwitnieniem, jest zasadowy i zawiera liczne substancje roślinne. Owies należy do rodziny traw (Poaceae), jest jednoroczną trawą pochodzącą z Bliskiego Wschodu i został udomowiony podobnie jak inne zboża.
MELISA LEKARSKA
Melisa lekarska (Melissa officinalis) pochodzi z południowej Europy. Podobnie jak wiele ziół południowych, początkowo uprawiana była w ogrodach klasztornych, a następnie stopniowo rozprzestrzeniła się po całym kontynencie. Jest wieloletnią rośliną, która kiełkuje od marca, osiąga wysokość do 70 cm do lipca i łatwo rozpoznaje się ją po charakterystycznym zapachu. Ze względu na wszechstronne zastosowanie była wcześnie uprawiana w całej Europie jako popularne zioło aromatyczne. W średniowieczu występowała w każdym ogrodzie klasztornym, uważana za szczególnie cenną i niezbędną.
MIĘTA PIEPRZOWA
Mięta pieprzowa (Mentha piperita) od wieków była palona w rytuałach lub pita jako herbata w wielu kulturach. Studenci w starożytności nosili plecione wieńce z mięty podczas ważnych egzaminów, aby mieć jasny umysł. Tradycyjnie mięta pieprzowa jest pita jako herbata lub inhalowana w formie kąpieli parowych.
NAWŁOĆ POSPOLITA
Ziele nawłoci pospolitej (Solidaginis virgaureae herba) to roślina użytkowa znana od wieków. Nawłoć olbrzymia została sprowadzona do Europy dopiero w XVII wieku i jako inwazyjny neofit preferuje jasne lasy i suche leśne łąki Europy i Ameryki Północnej. Ta roślina barwierska i lecznicza zapowiada koniec lata swoimi żółtymi kwiatami.
NASIONA KOPRU WŁOSKIEGO
Koper włoski (Foeniculum vulgare) jest jednym z najstarszych ziół stosowanych na świecie. Już 3000 lat przed naszą erą był używany w starożytnej Mezopotamii ze względu na swoje liczne właściwości zdrowotne. Starożytni Egipcjanie, Grecy i Rzymianie również znali wartość kopru włoskiego.
STOKROTKI
(Bellis Perennis L.) Stokrotka pospolita pochodzi z południowej Europy i szybko rozprzestrzeniła się w Europie Środkowej w czasach starożytnych, ponieważ pojawiło się tam coraz więcej łąk, które są jej preferowanym siedliskiem. Zdrowa łąka charakteryzuje się również obecnością tego pięknego kwiatu o tysiącu nazw. Od maja do listopada z wieloletniej rozety liści wyrastają kwiaty, które mogą osiągać wysokość do 15 cm.
